بررسی تأثیر ماساژ بر علائم حیاتی بیماران کومایی بستری در بخش مراقبت های ویژه

مقدمه: تحریک حسی بیماران کومایی، یک اقدام مهم پرستاری جهت تسریع روند افزایش سطح هوشیاری است و تحریک لمسی به ویژه ماساژ یکی از مهم ترین تحریکات می باشد. پرستار به عنوان فردی که مسئول اجرای این امر است باید اثرات این اقدام را بر بیمار خود بداند. در مورد اثرات این اقدام به ویژه تأثیر آن بر علایم حیاتی (نبض ، فشارخون ، تنفس) مطالب ضد و نقیضی وجود دارد لذا این مطالعه با هدف بررسی تأثیر ماساژ بر علایم حیاتی بیماران کومایی بستری در بخش مراقبت های ویژه انجام شده است. روش کار: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی است. نمونه های پژوهش شامل 100 بیمار کومایی می باشند که به روش مبتنی بر هدف انتخاب و سپس به طور تصادفی در دو گروه شاهد و مورد قرار داده شدند. دو گروه در سن، جنس و نمره گلاسکو با هم جور بودند. گروه آزمون در سه روز متوالی، تحت 20 دقیقه ماساژ دورانی و منظم در نواحی پشت، پاها و دست ها قرار گرفتند. علایم حیاتی در گروه آزمون قبل و بلافاصله بعد از مداخله و علایم حیاتی گروه کنترل هم زمان با گروه آزمون اندازه گیری و ثبت شد. جهت گردآوری داده ها از یک چک لیست و فشار سنج ثابت برای همه بیماران استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون های تی و کای دو) انجام گرفت. نتایج: یافته ها نشان داد مداخله پژوهش (ماساژ)، سبب کاهش معنی دار علایم حیاتی شده است (نبض و فشارخون دیاستولیک در هر سه روز 05/0 p<، فشار خون سیستولیک در روز اول و سوم 05/0 p<، تنفس در روز دوم 05/0 p<). نتیجه گیری: نتیجه این پژوهش، اثر ماساژ را بر علایم حیاتی بیماران کومایی به صورت کاهش معنی دار نبض، فشارخون و تنفس نشان داده است که می تواند حاکی از ایجاد آرامش و کاهش استرس در آنان باشد.